Echte tatoes
Geschreven zaterdag 7 juni 2008 door Jitske
Hai lieve mensen,
Wat is de weblog toch een fantastisch medium. Wat heb ik genoten van jullie berichten tot nu toe. Wat een warme en bijzonder eerlijke reacties komen hieruit voort. Ik heb zo gelachen om de mail van Tineke over mw. O die grote roddelaarster. Ik wist dat helemaal niet natuurlijk dat zij dat over ons dacht, schitterend! Ik weet nog goed dat ik hun post uit hun brievenbus haalde en ze dan persoonlijk naar ze toebracht. Hier kreeg ik dan ge heit een snoepje voor, dus dat heb ik redelijk vaak herhaald. Ik weet niet, ik vond het best een slimme actie van mijzelf...
Gehuild om de reactie van Huub en anderen die zo emotioneel zijn. Herkenning gezien in de reactie van Marie Louise, die haar chemo tijd ervaren heeft als haar gelukkigste. Ik kan daar wel inkomen. Wat een warmte en liefde ik krijg nu en een medeleven en een openheid van anderen en van mijzelf, het is eigenlijk ongekend. Ik voel me riant verwend!
Het gaat goed met mij. De eerste chemo achter de rug en de misselijkheid is redelijk hanteerbaar. Ik ben dus vrijdag thuisgekomen. Stralende zon, tuin vol in de bloei. Mijn ouders kwamen later erbij en hebben tijdens mijn bezoek aan het UMC nog boodschappen gedaan en een veluxdakgordijn laten ophangen in onze slaapkamer, heerlijk! Wat zijn het schatten! In het UMC heb ik dan eindelijk 4 echte tatoes gekregen. Ik weet eigenlijk niet meer of ik ze vroeger nou wilde, volgens mij niet echt. Nu echter leek het me wel leuk als ze er wat mooiers van hadden kunnen maken, maar ach. Nee, het zijn kleine puntjes om te zien waar ze me woensdag kunnen gaan bestralen. Dit is tegen de pijn in het bekkenbot. Geen lastige klus, 10 minuten en klaar dan mag ik weer naar huis. Beetje misselijkheid en diaree, nou daar heb ik wel wat voor in mijn apotheek.
Mees was ook heel blij dat ik weer thuis was, liep als een poesje voortdurend achter mij aan en wilde alles met mij doen en delen. Heel lief en fijn voor mij. Vandaag is hij echter erg van slag. We kiezen voor een rustige dag zonder al te veel prikkels, maar blijkbaar is hij dat intussen zo gewend dat hij daar dan weer op reageert. We zullen zien.
Lieve mensen, meer nieuws volgt.
Wat is de weblog toch een fantastisch medium. Wat heb ik genoten van jullie berichten tot nu toe. Wat een warme en bijzonder eerlijke reacties komen hieruit voort. Ik heb zo gelachen om de mail van Tineke over mw. O die grote roddelaarster. Ik wist dat helemaal niet natuurlijk dat zij dat over ons dacht, schitterend! Ik weet nog goed dat ik hun post uit hun brievenbus haalde en ze dan persoonlijk naar ze toebracht. Hier kreeg ik dan ge heit een snoepje voor, dus dat heb ik redelijk vaak herhaald. Ik weet niet, ik vond het best een slimme actie van mijzelf...
Gehuild om de reactie van Huub en anderen die zo emotioneel zijn. Herkenning gezien in de reactie van Marie Louise, die haar chemo tijd ervaren heeft als haar gelukkigste. Ik kan daar wel inkomen. Wat een warmte en liefde ik krijg nu en een medeleven en een openheid van anderen en van mijzelf, het is eigenlijk ongekend. Ik voel me riant verwend!
Het gaat goed met mij. De eerste chemo achter de rug en de misselijkheid is redelijk hanteerbaar. Ik ben dus vrijdag thuisgekomen. Stralende zon, tuin vol in de bloei. Mijn ouders kwamen later erbij en hebben tijdens mijn bezoek aan het UMC nog boodschappen gedaan en een veluxdakgordijn laten ophangen in onze slaapkamer, heerlijk! Wat zijn het schatten! In het UMC heb ik dan eindelijk 4 echte tatoes gekregen. Ik weet eigenlijk niet meer of ik ze vroeger nou wilde, volgens mij niet echt. Nu echter leek het me wel leuk als ze er wat mooiers van hadden kunnen maken, maar ach. Nee, het zijn kleine puntjes om te zien waar ze me woensdag kunnen gaan bestralen. Dit is tegen de pijn in het bekkenbot. Geen lastige klus, 10 minuten en klaar dan mag ik weer naar huis. Beetje misselijkheid en diaree, nou daar heb ik wel wat voor in mijn apotheek.
Mees was ook heel blij dat ik weer thuis was, liep als een poesje voortdurend achter mij aan en wilde alles met mij doen en delen. Heel lief en fijn voor mij. Vandaag is hij echter erg van slag. We kiezen voor een rustige dag zonder al te veel prikkels, maar blijkbaar is hij dat intussen zo gewend dat hij daar dan weer op reageert. We zullen zien.
Lieve mensen, meer nieuws volgt.
Jitske
- Een blog, eentje van mijzelf daar had ik nooit eerder aan gedacht. Dat is voor andere mensen. Ik ben niet zo van de computers, nooit geweest ook. Ben het snel zat op de een of andere manier, heb er geen geduld voor. Maar dit is dan nu toch anders. Graag wil ik mijn liefsten op de hoogte brengen van hoe het met mij gaat. Ik zal jullie proberen zo goed en zo kwaad in te lichten over wat er met en in mij gebeurt. Ook omdat het misschien voor jullie lastig is om altijd maar te moeten bellen. Je hebt ook niet altijd even veel zin om mij aan de lijn te krijgen, maar bent wel oprecht geïnteresseerd naar hoe het met me gaat. Hier heb ik respect voor en daar is dan ook deze blog voor bedoeld.
