Effe snel een update (door RT)
Geschreven dinsdag 24 juni 2008 door Jitske
De laatste dagen kom ik maar niet toe aan het bijwerken van de blog. Dat is ontzettend jammer, want dan weten jullie niet hoe het Jitske vergaat. Ik had toegezegd om te verhalen over onze trouwdag, maar schuif dat nog even door. Misschien wordt het daardoor wat lastiger om het geheel te kunnen volgen, want de belevenissen verschijnen dan niet meer in chronologische volgorde. Maar wat geeft het. Is tijd niet een illusie? Hebben we dat misschien alleen maar uitgevonden om controle over onze levens te krijgen? Zo zat ik vanavond ook filosofisch met Jitske te praten. We waren het er over eens dat bepaalde gebeurtenissen plaats gevonden hadden, maar niet of deze voor of na onze bruiloft vielen. Het gekke is dat je dan via logisch redeneren duidelijkheid wil verschaffen. Dat gaat dan ongeveer zo: ik herinner me nog dat ik mijn nieuwe suede schoenen droeg, en deze heb ik de dag voor de bruiloft pas gekocht. Je zoekt ankers om de gebeurtenis aan te koppelen.
Wat schrijf ik nou toch allemaal? De moeder van Jitske (Evelien) heeft vanavond opgepast terwijl ik naar het ziekenhuis was om in het gezelschap van Jitske te verkeren. Bij terugkomst werd ik onthaald op een glaasje whiskey (Famous Grouse). Omi kon de whiskey-glazen niet vinden (logisch: want die hebben we helemaal niet) en daarom het beroemde vocht in een bierglas uitgeschonken. Heerlijk, maar misschien iets te veel binnengekregen. En dan wordt ik filosofisch he. En dan moeten jullie dit geleuter lezen terwijl je eigenlijk alleen maar wilt weten hoe het met Jitske gaat. Sorry hoor. Maar jullie boffen nog hoor: als Omi nu achter de computer zou zitten zou je echt pagina's vol moederlijke wijsheid te verteren krijgen. Ik heb dat liefdevol voor jullie geabsorbeerd. OK, genoeg dronkemans gelal, hoe is het nu met Jitske?
Na de bruiloft was Jitske erg vermoeid. Ze mocht de huwelijksnacht nog thuis doorbrengen, maar werd daarna terug verwacht in het ziekenhuis. De dokters constateerden dat Jitske een te laag energieniveau had. Dit werd mede veroorzaakt omdat de haar maag overstuur was van de medicijnen en zij geen vast voedsel kon verdragen. Wel kon Jitske kleine hapjes verdragen. Het idee van de dokters was nu om Jitske op te nemen in het ziekenhuis en heel veel kleine hapjes te laten nemen. Hiervoor is een sonde geplaatst die 24 uur per dag kleine hapjes van een energie-rijke pap in Jitske haar maag plaatst. Dit wordt gedaan via een slangetje dat ingebracht is via het rechter-neusgat. Mees vond dit machtig interessant en vroeg de dokter of hij ook met zijn neus mocht eten. Dit mocht niet van de dokter, maar dat Mees zich hier niet zomaar bij neerlegde bleek 's avonds toen ik hem opeens hoorde proesten met zijn neusgat vol met Spaanse sinasappelkwark. Karakter he! Nou ja, hij mag ook wel wat van mij hebben toch...
Ondanks de sonde-voeding is Jitske onvoldoende aangesterkt om de tweede sessie van de chemo-kuur aan te kunnen gaan. De start van deze sessie is daarom in onderling overleg met een week uitgesteld. Omdat het niet noodzakelijk is om in het ziekenhuis te verblijven zal Jitske naar huis komen. Hiervoor zullen thuis wel een aantal faciliteiten geregeld moeten worden, waaronder de mogelijkheid om sonde-voeding te krijgen. De maag van Jitske herstelt zich gelukkig wel, en binnenkort zal zij weer volop kunnen genieten van mijn omelette-a-la-maison. Tot die tijd zal zij sonde-voeding ontvangen en een slangetje in haar neus dragen. Jitske komt dinsdagavond 24 juni thuis en ziet er naar uit om weer te genieten van de dorpse gezelligheid.
Maandag 30 juni zal opnieuw bekeken worden of het verantwoord is om te starten met de tweede sessie van de chemo-kuur. Tot die tijd rest het Jitske niets anders te doen dan aan te sterken middels rusten, goed eten en liefde, heel veel liefde. Oh, wat houd ik toch veel van haar (sterk spul hoor, dat famous grouse).
Wat schrijf ik nou toch allemaal? De moeder van Jitske (Evelien) heeft vanavond opgepast terwijl ik naar het ziekenhuis was om in het gezelschap van Jitske te verkeren. Bij terugkomst werd ik onthaald op een glaasje whiskey (Famous Grouse). Omi kon de whiskey-glazen niet vinden (logisch: want die hebben we helemaal niet) en daarom het beroemde vocht in een bierglas uitgeschonken. Heerlijk, maar misschien iets te veel binnengekregen. En dan wordt ik filosofisch he. En dan moeten jullie dit geleuter lezen terwijl je eigenlijk alleen maar wilt weten hoe het met Jitske gaat. Sorry hoor. Maar jullie boffen nog hoor: als Omi nu achter de computer zou zitten zou je echt pagina's vol moederlijke wijsheid te verteren krijgen. Ik heb dat liefdevol voor jullie geabsorbeerd. OK, genoeg dronkemans gelal, hoe is het nu met Jitske?
Na de bruiloft was Jitske erg vermoeid. Ze mocht de huwelijksnacht nog thuis doorbrengen, maar werd daarna terug verwacht in het ziekenhuis. De dokters constateerden dat Jitske een te laag energieniveau had. Dit werd mede veroorzaakt omdat de haar maag overstuur was van de medicijnen en zij geen vast voedsel kon verdragen. Wel kon Jitske kleine hapjes verdragen. Het idee van de dokters was nu om Jitske op te nemen in het ziekenhuis en heel veel kleine hapjes te laten nemen. Hiervoor is een sonde geplaatst die 24 uur per dag kleine hapjes van een energie-rijke pap in Jitske haar maag plaatst. Dit wordt gedaan via een slangetje dat ingebracht is via het rechter-neusgat. Mees vond dit machtig interessant en vroeg de dokter of hij ook met zijn neus mocht eten. Dit mocht niet van de dokter, maar dat Mees zich hier niet zomaar bij neerlegde bleek 's avonds toen ik hem opeens hoorde proesten met zijn neusgat vol met Spaanse sinasappelkwark. Karakter he! Nou ja, hij mag ook wel wat van mij hebben toch...
Ondanks de sonde-voeding is Jitske onvoldoende aangesterkt om de tweede sessie van de chemo-kuur aan te kunnen gaan. De start van deze sessie is daarom in onderling overleg met een week uitgesteld. Omdat het niet noodzakelijk is om in het ziekenhuis te verblijven zal Jitske naar huis komen. Hiervoor zullen thuis wel een aantal faciliteiten geregeld moeten worden, waaronder de mogelijkheid om sonde-voeding te krijgen. De maag van Jitske herstelt zich gelukkig wel, en binnenkort zal zij weer volop kunnen genieten van mijn omelette-a-la-maison. Tot die tijd zal zij sonde-voeding ontvangen en een slangetje in haar neus dragen. Jitske komt dinsdagavond 24 juni thuis en ziet er naar uit om weer te genieten van de dorpse gezelligheid.
Maandag 30 juni zal opnieuw bekeken worden of het verantwoord is om te starten met de tweede sessie van de chemo-kuur. Tot die tijd rest het Jitske niets anders te doen dan aan te sterken middels rusten, goed eten en liefde, heel veel liefde. Oh, wat houd ik toch veel van haar (sterk spul hoor, dat famous grouse).
Jitske
- Een blog, eentje van mijzelf daar had ik nooit eerder aan gedacht. Dat is voor andere mensen. Ik ben niet zo van de computers, nooit geweest ook. Ben het snel zat op de een of andere manier, heb er geen geduld voor. Maar dit is dan nu toch anders. Graag wil ik mijn liefsten op de hoogte brengen van hoe het met mij gaat. Ik zal jullie proberen zo goed en zo kwaad in te lichten over wat er met en in mij gebeurt. Ook omdat het misschien voor jullie lastig is om altijd maar te moeten bellen. Je hebt ook niet altijd even veel zin om mij aan de lijn te krijgen, maar bent wel oprecht geïnteresseerd naar hoe het met me gaat. Hier heb ik respect voor en daar is dan ook deze blog voor bedoeld.
Gastenboek
Vorige berichten
- Het was een bijzondere dag (door RT)
- Waar blijft nu toch een nieuw bericht ? (door RT)
- Het wordt een mooie dag !
- Die vervelende rotkoorts (door RT)
- Waarom Jitske in het ziekenhuis is (door RT)
- Vervolg op de vorige blog, door Richard weer
- Daar is Richard weer even
- Shoppen op de tiende dag!
- Eventjes gevloerd
- Fotootjes feest