Het was een bijzondere dag (door RT)


E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...



Donderdag 19 juni 2008: de dag van ons huwelijk. Tot het laatste moment was het spannend of het door kon gaan en of Jitske voldoende energie had om het vol te houden. Jitske zag er schitterend uit, maar voelde zich wel moe. Ze had al een aantal dagen niet meer kunnen eten als een aardbei en een bakje vanillevla (van de Albert Hein, want die van de Jumbo vindt ze niet te vreten). Mijn geliefde zus Ingeborg trad op als personal doctor en zorgde dat Jitske tijdig haar medicijnen innam en tussendoor voldoende rust nam. Hierdoor kon Jits het redelijk volhouden, maar om 15.00 uur gaf Ingeborg te kennen dat we beter toch konden vertrekken. En dat had ze goed gezien. Ons vertrek was daarom toch vrij plotseling en de speech die ik voorbereid had om een aantal mensen te bedanken die deze dag mogelijk gemaakt hadden schoot er bij in. Daarom nu even kort. Wij willen bedanken...
  • Ellen Baarslag, onze ceremoniemeester die voortreffelijk wist om te gaan met de onzekerheden die onze trouwdag met zich meebracht en die voor ons op de achtergrond de dag in juiste banen wist te leiden.
  • De ouders van Jitske, Jan en Evelien Voogd. Hun steun is hartverwarmend en hun auto weet de weg naar Werkhoven al uit zichzelf te vinden.
  • De moeder van Richard, Ria Bulters, Dank je wel voor je steun.
  • Ingeborg Thoolen, voor je goede zorgen en je vakkundigheid.
  • Loek Thoolen, voor het regelen van de trouwauto en je fantastische stuurkunst. Mees dacht af en toe dat hij in een vliegtuig zat en had dikke pret.
  • Aafke Osse, voor je gezelligheid en je adviezen bij het aanschaffen van de outfit van Jitske.
  • Toos van de Pijl voor je adviezen bij het aanschaffen van de outfit van Richard en voor je hulp bij het tijdig het huis weer op orde krijgen.
Verder willen wij iedereen bedanken die deze dag samen met ons heeft willen vieren of die in gedachten bij ons waren.

Toen we thuiskwamen ging Jitske direct slapen. Ten minste, dat dacht ik. Later bleek dat ze welliswaar de twee trappen naar onze slaapkamer was opgeklommen, maar onderweg ook nog even de was had opgehangen. Ik snap daar niets van, maar andere vrouwen lieten mij weten dat het verrichten van licht huishoudelijk werk heel ontspannend kan zijn. Dus lieve vrouwen, als jullie behoefte hebben aan ontspanning...

Ik ga nu even met Wypke naar Jitske toe om de foto's van onze trouwdag te bekijken. Vanavond volgt meer avontuur.


Jitske

  • Een blog, eentje van mijzelf daar had ik nooit eerder aan gedacht. Dat is voor andere mensen. Ik ben niet zo van de computers, nooit geweest ook. Ben het snel zat op de een of andere manier, heb er geen geduld voor. Maar dit is dan nu toch anders. Graag wil ik mijn liefsten op de hoogte brengen van hoe het met mij gaat. Ik zal jullie proberen zo goed en zo kwaad in te lichten over wat er met en in mij gebeurt. Ook omdat het misschien voor jullie lastig is om altijd maar te moeten bellen. Je hebt ook niet altijd even veel zin om mij aan de lijn te krijgen, maar bent wel oprecht geïnteresseerd naar hoe het met me gaat. Hier heb ik respect voor en daar is dan ook deze blog voor bedoeld.

Gastenboek

Vorige berichten

Archief

Mijn foto's

Mijn filmpjes

Mijn links