Hectiek


E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...



De rust die Jitske uitstraalt vanuit haar ligplaats stond in schril contrast tot de activiteiten die ik moest ontplooien. Ik wilde Jitske laten opbaren in kleding die zij graag droeg. Maar toen ik naar haar kledingkast ging om iets uit te zoeken merkte ik dat dat best een moeilijke opgave is. Wat een keuze ! En je kunt dan ook nog eens alles met alles combineren. Toen viel mijn oog op haar zwarte bolletjesjurk. Daar voelde zij zich altijd fijn in en droeg hem met plezier.
Ik heb Jitske helpen aankleden en er voor gezorgd dat haar haar een tikkeltje wild over haar voorhoofd valt. Zij ligt er mooi en ontspannen bij.

Hoe natuurlijk Jitske er bij lag merkten we aan het einde van de ochtend. Iedere vrijdag komt er een verpleegster langs om haar te voorzien van het bloedversterkende middel EPO. De verpleegster had de injectiespuit klaargemaakt en wilde het middel daadwerkelijk in gaan brengen. Zij keek ons ongelovig aan toen we zeiden dat ze overleden was. Het is net of ze slaapt, zei ze nog voor ze weer weg ging.

Dat is ook wat Mees steeds zegt:"Mamma slaapt"."Mamma slaapt"."Mamma slaapt nog". Voorzichtig vertel ik Mees dat mamma niet slaapt, maar dat mamma niet meer in haar lichaam woont. Dat haar lichaam het niet meer doet. Daarom voelt het lichaam ook zo koud aan. Mamma kan hem niet meer aaien of kusjes geven, maar mamma houdt wel verschrikkelijk veel van hem en zal hem altijd beschermen. Dan knikt hij begrijpend. Dan geeft hij mamma kusjes op haar arm en gaat weer spelen.

Dan komt de begrafenisondernemer. Veel moet snel geregeld gaan worden. Uitvaart moet worden geregeld. Advertenties voor in de krant, rouwkaarten maken, enveloppen voorzien van adressen. En dat allemaal tegelijk. Ik heb een aantal laatste wensen met Jitske kunnen bespreken, maar wat zij het allerbelangrijkst vond was dat haar familie en ik in goede harmonie alles zouden regelen. Dat haar geliefden hun eigen inbreng zouden kunnen hebben en datgene konden doen waar zij troost uit zouden halen. Op papier lijkt dat eenvoudig, maar lieve mensen, wat vond ik dat moeilijk. Iedereen van de familie Voogd houdt er zo'n beetje een eigen mening op na, en is bereid deze zelf krachtig in te brengen en te verdedigen.

De begrafenisondernemer had een boekje met standaard teksten achtergelaten waar we ook uit mochten kiezen. Dit past echter helemaal niet bij Jitske. Jitske houdt van echtheid en originaliteit. Daarom wilde ik graag dat we zelf met een passende tekst zouden komen. Maar was de tekst met de een doorgenomen en accoord bevonden, dan ging een ander er later naar kijken en wilde dat er aanpassingen gedaan werden. Allemaal met de beste bedoelingen, maar daardoor schoot het niet echt op. De begrafenisondernemer raakte er enigszins gestressed door. Hij moest de tekst voor 16.00 uur bij de kranten hebben aangeleverd, anders zouden ze pas na het weekend gepubliceerd kunnen worden.

Uiteindelijk is het allemaal gelukt en zijn we er met zijn allen uitgekomen. Advertenties en rouwkaarten zijn tijdig klaar gekomen en aangeleverd. Het was echter ondoenlijk om alle benodigde adressen bij elkaar te krijgen. Jitskes vrienden- en kennissenkring is nogal uitgebreid, en van veel mensen hadden we alleen een naam, soms alleen een voornaam of telefoonnummer. We hebben onze uiterste best gedaan om aan al deze mensen een kennisgeving en uitnodiging te versturen, maar het is heel goed mogelijk dat er toch dierbaren tussendoor geglipt zijn.

Voor die mensen die Jitske een warm hart toedragen en toch geen brief mogen ontvangen, weet dat je van harte welkom bent om afscheid van Jitske te nemen en de ceremonie bij te wonen.


Jitske

  • Een blog, eentje van mijzelf daar had ik nooit eerder aan gedacht. Dat is voor andere mensen. Ik ben niet zo van de computers, nooit geweest ook. Ben het snel zat op de een of andere manier, heb er geen geduld voor. Maar dit is dan nu toch anders. Graag wil ik mijn liefsten op de hoogte brengen van hoe het met mij gaat. Ik zal jullie proberen zo goed en zo kwaad in te lichten over wat er met en in mij gebeurt. Ook omdat het misschien voor jullie lastig is om altijd maar te moeten bellen. Je hebt ook niet altijd even veel zin om mij aan de lijn te krijgen, maar bent wel oprecht geïnteresseerd naar hoe het met me gaat. Hier heb ik respect voor en daar is dan ook deze blog voor bedoeld.

Gastenboek

Vorige berichten

Archief

Mijn foto's

Mijn filmpjes

Mijn links