Het gaat (even?) niet zo goed (door RT)


E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...



Lieve mensen, het spijt mij het te moeten mededelen, maar het gaat momenteel niet zo goed met Jitske. Haar ziekte vergt zo veel van haar lichaam dat zij ondanks alle goede zorgen en liefdevolle aandacht toch stukje bij beetje achteruit gaat. Zij wordt geplaagd door pijn en misselijkheid en is constant moe, heel moe. Zij is momenteel aan het ziekenhuisbed gekluisterd dat zij alleen verlaat om naar de toilet te gaan of medicijnen in te nemen.

Artsen hebben laten weten dat zij weinig meer voor haar kunnen doen: de grens van wat medisch gezien mogelijk is, is bereikt. Het enige dat rest is palliatieve zorg. Dat houdt in dat men het doormaken van de ziekte zo dragelijk mogelijk houdt. De ziekte woekert voort, maar de bijkomende verschijnselen als pijn, misselijkheid, moeheid en depressie worden zoveel mogelijk gereduceerd.

Het is een zeer droevige en emotionele situatie, maar toch zijn er nu ook nog mooie momenten.
Evelien, de moeder van Jitske, verwoordt het heel passend. Ze zegt dat we in deze fase niet moeten aftellen, maar optellen. Iedere dag dat we nog kunnen doorbrengen met Jitske is een kado, en zo wil ik dat ook graag zien. Toch doet het pijn in mijn hart als ik Jitske als een oude vrouw voetje voor voetje zie schuifelen of haar gepijnigde gezicht zie tijdens een angstdroom.
Met Jitske moeten wij na gaan denken over wat een menswaardig bestaan inhoudt, wat kwaliteit van leven is en waar een grens getrokken moet worden.

Oh, ik hoop zo dat Jitske een opleving mag krijgen en in redelijke conditie mee naar huis kan komen om thuis te kunnen genieten van wat het leven nog te bieden heeft. Ik besef maar al te goed dat de kanker, een lichaamseigen parasiet, onaantastbaar doorzet en haar lichaam langzaam uitholt. Maar ik hoop dat haar geest, dat wat Jitske tot Jitske maakt, tot het eind ongebroken mag stralen.


Jitske

  • Een blog, eentje van mijzelf daar had ik nooit eerder aan gedacht. Dat is voor andere mensen. Ik ben niet zo van de computers, nooit geweest ook. Ben het snel zat op de een of andere manier, heb er geen geduld voor. Maar dit is dan nu toch anders. Graag wil ik mijn liefsten op de hoogte brengen van hoe het met mij gaat. Ik zal jullie proberen zo goed en zo kwaad in te lichten over wat er met en in mij gebeurt. Ook omdat het misschien voor jullie lastig is om altijd maar te moeten bellen. Je hebt ook niet altijd even veel zin om mij aan de lijn te krijgen, maar bent wel oprecht geïnteresseerd naar hoe het met me gaat. Hier heb ik respect voor en daar is dan ook deze blog voor bedoeld.

Gastenboek

Vorige berichten

Archief

Mijn foto's

Mijn filmpjes

Mijn links