Het gaat (even?) niet zo goed (door RT)
Geschreven dinsdag 29 juli 2008 door Jitske
Lieve mensen, het spijt mij het te moeten mededelen, maar het gaat momenteel niet zo goed met Jitske. Haar ziekte vergt zo veel van haar lichaam dat zij ondanks alle goede zorgen en liefdevolle aandacht toch stukje bij beetje achteruit gaat. Zij wordt geplaagd door pijn en misselijkheid en is constant moe, heel moe. Zij is momenteel aan het ziekenhuisbed gekluisterd dat zij alleen verlaat om naar de toilet te gaan of medicijnen in te nemen.
Artsen hebben laten weten dat zij weinig meer voor haar kunnen doen: de grens van wat medisch gezien mogelijk is, is bereikt. Het enige dat rest is palliatieve zorg. Dat houdt in dat men het doormaken van de ziekte zo dragelijk mogelijk houdt. De ziekte woekert voort, maar de bijkomende verschijnselen als pijn, misselijkheid, moeheid en depressie worden zoveel mogelijk gereduceerd.
Het is een zeer droevige en emotionele situatie, maar toch zijn er nu ook nog mooie momenten.
Evelien, de moeder van Jitske, verwoordt het heel passend. Ze zegt dat we in deze fase niet moeten aftellen, maar optellen. Iedere dag dat we nog kunnen doorbrengen met Jitske is een kado, en zo wil ik dat ook graag zien. Toch doet het pijn in mijn hart als ik Jitske als een oude vrouw voetje voor voetje zie schuifelen of haar gepijnigde gezicht zie tijdens een angstdroom.
Met Jitske moeten wij na gaan denken over wat een menswaardig bestaan inhoudt, wat kwaliteit van leven is en waar een grens getrokken moet worden.
Oh, ik hoop zo dat Jitske een opleving mag krijgen en in redelijke conditie mee naar huis kan komen om thuis te kunnen genieten van wat het leven nog te bieden heeft. Ik besef maar al te goed dat de kanker, een lichaamseigen parasiet, onaantastbaar doorzet en haar lichaam langzaam uitholt. Maar ik hoop dat haar geest, dat wat Jitske tot Jitske maakt, tot het eind ongebroken mag stralen.