Mooi afscheid III (door RT)


E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...



De kist met het stoffelijk overschot werd gedragen door 12 sterke mannen-armen. Radboud, Bram, Wilco, Piet, Loek en John droegen zorg voor een passend transport:"op handen gedragen".

Voor de laatse rit had ik een speciale route gekozen. Zittend in de witte wagen reden we eerst door de Zwaanweg, toen langs ons huis en vervolgens naar het Paradijs. Daar ben ik uitgestapt en heb gezegd dat Jitske is waar ze thuis hoort en dat we niet verder mee konden. Mees en ik zijn overgestapt in een zwarte volgwagen die ons naar het kerkhof heeft vervoerd.

Bij het kerkhof verkeerde Mees in een speelse bui. Vele kiezelsteentjes wist hij in het open graf te mikken alvorens de kist werd neergelaten. Mees mocht als eerste een schepje zand op de kist gooien. Dat vond hij zo leuk om te doen dat hij ook het tweede schepje, het derde, het vierde en het vijfde voor zijn rekening nam. Pas toen ik hem zei dat andere mensen ook het schepje even wilden vasthouden gaf hij het terug. De onbevangenheid van Mees zorgde er aanvankelijk voor dat de sfeer minder zwaar en beladen werd. Maar toen we wilden vertrekken en hij op een moment van stilte opeens uitriep : "DAG MAMMA!!" was de ernst van de situatie weer volledig voelbaar.

's Middags was er de gelegenheid tot condoleren in het Wapen van Werkhoven. Vele mensen hadden de moeite genomen om daar naar toe te komen en steun te betuigen. Het was fijn om al die steun te ontvangen, maar ik had de mensen het lang moeten wachten in de rij graag willen besparen.

Al met al is het een mooi afscheid geweest en vond ik het recht doen aan Jitske: een prachtige vrouw, van binnen en van buiten, met het talent om mensen te raken.


Jitske

  • Een blog, eentje van mijzelf daar had ik nooit eerder aan gedacht. Dat is voor andere mensen. Ik ben niet zo van de computers, nooit geweest ook. Ben het snel zat op de een of andere manier, heb er geen geduld voor. Maar dit is dan nu toch anders. Graag wil ik mijn liefsten op de hoogte brengen van hoe het met mij gaat. Ik zal jullie proberen zo goed en zo kwaad in te lichten over wat er met en in mij gebeurt. Ook omdat het misschien voor jullie lastig is om altijd maar te moeten bellen. Je hebt ook niet altijd even veel zin om mij aan de lijn te krijgen, maar bent wel oprecht geïnteresseerd naar hoe het met me gaat. Hier heb ik respect voor en daar is dan ook deze blog voor bedoeld.

Gastenboek

Vorige berichten

Archief

Mijn foto's

Mijn filmpjes

Mijn links